بخشی از آهنگ مهراب مفت بری که خیلی دوسش دارم.
همه ساکت عشقم میخواد بخنده
همه ساکت عشقم دلش گرفته باز
دوباره من موندمو این تنهاییام
با بغض توی گلوم زخمای نیمه باز
نه حرفی واسه گفتن نه امیدی واسه موندن
نه پایی واسه رفتن نه عشقی واسه خوندن
گاهی وقتا هیشکی نباشه بهتره
بهت گفته بودم اگه بری چشمام به دره
اصلا خنده هاتو بکن گریه هات با من
تنهاییات با من اشک چشات با من
تو که یه دنیا رو دور زدی لعنتی
حالا بهم بگو چقدر راه مونده تا من
دیروز رفتم سر قرار تا بهت ثابت شه
مرد کیه
کوه کیه
تکیه گاه کیه
وقتی یه نفر تمام زندگیش زخمه
دیگه اونو از زخم چاقو چه باکیه